- nuogula
- núogula sf. (1) 1. DŽ nugulėta, apmirusi kūno vieta. 2. scom. menk. kas nugula savo vaikus: Apšnekėjo karaliui pačią, būk esanti núogula Trgn. Kiaulė jų labska, tik núogula Trgn.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.